De mensen om mij heen weten dat ik weinig op heb met voetbal. Toch ben ik sinds deze week tijdelijk deeltijdtrainer van het team van mijn kind. En eerlijk gezegd zit ik vol in de weerstand. Waar ben ik aan begonnen?
Sinds deze week ben ik tijdelijk deeltijdtrainer van het voetbalteam van mijn kind. Tijdelijk en deeltijd, want de voetbalvereniging heeft toegezegd voor een andere trainer te zorgen en meer ouders hebben zich gemeld om trainingen op te pakken. Maar er is een risico dat ik straks dé trainer ben van dit elftal. En of dat een goede zet is?
De mensen om mij heen weten dat ik weinig op heb met voetbal. Ik weet dat het een spel is met een bal en 22 mensen op het veld. Of 23 als de scheids ook meetelt. Maar daar houdt het op. Buitenspel, verdedigen, diep spelen, scoren. Je zegt het, maar ik heb geen idee en weinig interesse om het wel te weten.
Eerlijk gezegd, ik zit vol in de weerstand. En dat vind ik dan wel weer een grappige ervaring. En herkenbaar. Want hoe vaak maak je het als projectleider/veranderaar mee dat de mensen waarvoor je iets doet vol in de weerstand zitten? En hoe ga je daar mee om?
Mijn manier: beginnen bij het gevoel serieus nemen en vervolgens blijven zoeken naar manieren waarop het wel kan. Stap voor stap. Met vallen en opstaan. Ja, dit is nieuw en anders dan ik gewoon ben. En er is een app waarin de trainingen uitgewerkt zijn. Gewoon de leerlijn volgen, dan kunnen we een heel eind komen. En met een app werken. Tja, dat heb ik vaker gedaan. Ook voor het gebruik van het trainingsveld schijnen foefjes te zijn. Dat kan je met pionnen uitzetten. En ik ben niet alleen. We doen het samen met de andere ouders en de kids. Ik zal vast veel fouten maken. Ik hoop dat de kids en ouders me dat gaan vergeven.
Daarnaast kan ik als veranderaar de club meegeven wat beter kan voor ouder/trainers zonder voetbalkennis. Een introductiecursus voetbal-spelregels bij aanvang van het lidmaatschap zou een mooi begin zijn. Mogelijk dat er dan meer ouders willen en kunnen vlaggen. Maak het tot gewoonte dat ouders betrokken zijn bij het team. Geef iedere ouder eens in de zoveel weken een taakje, corvee. Als wedstrijd-ouder of als hulptrainer. En zorg dat er oudere jeugd of ervaren trainers zijn die de eerste weken erbij zijn, zodat ouders gemakkelijk in de rol van trainer kunnen groeien. Dat zou mij in ieder geval enorm helpen.